"Je maakt mijn hoofd moe"

Er is de afgelopen week veel gebeurd. Ten eerste zit ik nu voor de 8e dag aan de antibiotica, omdat ik in de regen heb gelopen met een open muskietenbultje, waardoor er een bacterie in mijn voetje zat. De straten lopen hier helemaal onder als er een buitje valt en dat water zit vol viezigheid. Toen ben ik toch maar even naar de doc geweest, met een kuur tot gevolg, want ik kon niet meer op mijn been staan. Het gaat onderhand stukken beter! Wel vreemd, want ik kreeg de pillen in een plastic zakje mee, zonder bijsluiter en zonder enige uitleg.
Ook heb ik een evaluatie over mijn werk bij de stichting gehad. Het gaat goed met het feest dat op 9 mei in Nederland wordt georganiseerd voor de kinderen. Alle kinderen krijgen ook hun eigen spaarrekening binnenkort, wat voor een hoop enthousiasme heeft gezorgd. “Waar is de bank dan, waar ik mijn geld kan halen om een broodje te kopen?” We hebben de kinderen uitgelegd dat het geld meer bedoeld is voor als ze bijvoorbeeld op zangles willen. Dat begrepen ze wel.
Aan de andere kant is er een hoop gedoe over en weer en dat zorgt voor vertraging. Er moest gefilmd worden bij Claudia A, zodat de mensen in Nederland op het feest een idee hebben wat de stichting inhoudt en waar het donatiegeld heen gaat. Maar blijkbaar vonden de zusters van de stichting het allemaal opeens te dichtbij komen en wilden het filmen niet door laten gaan. Toen werd er echt een flinke ruzie gemaakt. Het is aangrijpend om te zien hoe de kinderen daarop reageren. De oudere kinderen komen naar mij toe en leggen hun hoofd op mijn buik, je merkt dan hoe kwetsbaar ze eigenlijk zijn. Ze kunnen niet goed omgaan met zulke situaties en zijn bang in de ruzie terecht te komen. Moeilijk moment! Uiteindelijk mocht het filmen wel doorgaan en zijn er mooie interviews met de kinderen gedaan.
De dagen erna waren wel erg leuk! De kinderen waren rustig, lief en luisterden naar verbazing heel goed! Als ik voor de zoveelste keer een stokje pak en hinkelbanen ga tekenen in het zand worden ze meteen vrolijk. Ik ben ook nog vaak naar Lorain toe geweest, het gaat niet goed met haar. Inmiddels ligt ze geïsoleerd en mag ik dus niet bij haar komen. Ze zal het vreselijk vinden.
Donderdagavond uit eten geweest bij Zus&Zo met Anita, daarna naar Havana tot vroeg in de morgen, maar het was een geslaagde nacht! Inmiddels zit ik met nog maar 2 andere meisjes in het huis, Myrthe en Brenda. Jammer genoeg hebben Anita, Anneke en Maurice ons verlaten. Maar vanavond komen er 4 Belgische jongens en 2 Nederlandse meisjes in het huis erbij, dus dat wordt een drukke boel! Wel gezellig.
Gisteren zijn we naar een hele speciale voorstelling geweest. Het is een Javaanse vorm van dansen, waarbij de mannen in trance worden gebracht en dieren worden. Ik had er eerst mijn twijfels over, maar ik geloof het nu wel echt. De mannen werden eerst paarden en tijgers, hun ogen werden anders en ze transformeerden echt in hun dier. De paarden aten gras en bloemen met water, en de tijgers werden heel link. Op een gegeven moment werd er een jongen uit het publiek niet goed (tenminste zo leek het), uiteindelijk bleek dat hij ‘het’ ook heeft om in trance te worden gebracht. Hij sprong echt tussen de andere ‘ dieren’ en gedroeg zich er ook echt naar. Als je als toeschouwer een van de dieren verveelde (dat zeggen de Surinamers hier in plaats van irriteren, of men zegt “je maakt mijn hoofd moe”), werden de dieren heel agressief en vielen je echt aan, oppassen dus! Daarna werden ze tot rust gebracht en werden het allemaal apen. Was heel grappig! ’s Avonds gegeten bij Blauwgrond, waar je heerlijk Javaans kunt krijgen!
Gisteren en vandaag zijn weer gereserveerd voor Claudia A, dus ik stop gauw met schrijven en spring op mijn fiets.

Nog even over de hockeysticks... De boot waarop mijn projectje ligt is erg vertraagd en er is grote kans dat ze aankomen als ik alweer vertrokken ben. Maar gelukkig heb ik een goede oplossing kunnen vinden. Er is hier in Paramaribo een stichting van Letitia Vriesde, een beroemd oud-atlete die gratis sportochtend houdt voor de kinderen hier. Ik heb contact met haar gehad en ze wil de sticks heel erg graag hebben. Ik hou jullie op de hoogte, ze komen zowiezo goed terecht, don't worry!
Brasa, Lou
Ps. Voor degenen die zaterdag op Jolijn haar verjaardag zijn, ik zal er ook een beetje bij zijn via skype! Tot dan!